ονειρο(δε)πωλώ

Έδεσα τον εαυτό μου με χρυσές κλωστές
που τις στερέωσα με χάλκινες βελόνες
στη σκέψη μου.
Ένας φόβος σα μαύρο συμπαγές θρανίο*
Δόγμα αντικειμενικού ρόλου.
Φοιτήτρια.
Μέσα σε έναν κίτρινο τοίχο θάβω
ένα ένα τα όνειρά μου. Και φοβάμαι.
Φοβάμαι να αρνηθώ τον κίτρινο τοίχο.

Κι ο Στ., λέει "κοιτάζει ευθεία,
λίγο δεξιά, με μικρή κλίση προς τα κάτω".
Με βαρύγδουπες λέξεις επιδεικνύει τις γνώσεις του.
"Διακεκριμένες νοήσεις νοηματοδοτούν
νοήματα". Αλλά μπορούν να νοηματοδοτήσουν και την ύπαρξη;


Τροφοδοτώ την ελπίδα.
Κάπου θα υπάρχει ο έρωτας.
Κάπου θα κρύβεται η ελευθερία.
Μία μία οι βελόνες κεντρίζουν τις αισθήσεις μου.
Δένω αυτοκίνητα με τις χρυσές κλωστές μου**
κι από σήμερα τα κρατώ στην ψυχή μου
                               -για να φύγω...


Κρατώ τις αισθήσεις ανοιχτές
και το στόμα κλειστό.
Προβληματίζομαι για ερωτήματα
που μου τη δίνουν. Κι ακούω
λόγο που χτυπάει γδούπους στους***
κίτρινους τοίχους.


Κάποιος έλαβε τον Στ. υπόψιν του.
Συναντήσεις επικοινωνίας -λέει.
Συναντήσεις κακοδαιμονίας -λέω.
              Κι αδιαφορώ...
              Φορώ το παλτό μου και 
              σας χαιρετώ.
Θα πάρω το επόμενο καράβι για τη δική μου χώρα...




------------------------------
*Η καθηγήτρια των θρησκευτικών στην β' λυκείου είχε παραλληλίσει το δόγμα με ένα θρανίο. Ότι είναι μέσα στα όρια του θρανίου είναι το δόγμα, η αλήθεια!! μπρρρ... Ναι η αλήθεια, ο Θεός χωράει σε ένα θρανίο :Ρ 
** βλ. το παραμύθι με τον μικρούλι που έδεσε τον γίγαντα με κλωστές κι αυτός δεν μπορούσε να σηκωθεί!!!
***"λόγος που χτυπάει γδούπους" =βαρύγδουπος