έχεις στ' αλήθεια φτερά;

Σύννεφα ποιανού ουρανού τα όνειρά μας
κι οι σκέψεις μας πόσο μόνες...
Με φωνή τριών διαστάσεων πώς θα καταλάβω το άπειρο;
Υποκείμενη στη βαρύτητα,
πώς θα νιώσω τον αέρα που σχίζεται;

Θα ανέβω στα φτερά Σου
και κυκλωμένη από Σένα,
θα ανέβω στη Σιών
-εκεί που ο θρόνος της χάρης σου θα με τυλίξει.

Στην παρουσία Σου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου