tag:blogger.com,1999:blog-49795778410067378332024-03-08T15:05:03.215-08:00όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μουΑκόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.comBlogger28125tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-21790755381856172412014-09-13T13:56:00.002-07:002014-09-13T13:56:49.643-07:00Τσιχλόφουσκες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Με λεπτότητα, πάνω από όλα με λεπτότητα<br />
και κυρίως με ευγένεια<br />
θα ακουμπήσει κάτω το όμορφο καπέλο σου<br />
-κάθε ίχνος αξιοπρέπειας-<br />
και θα σου χαράξει λεπτές λεπτές σχισμές<br />
με το όμορφο, ροζ και χαριτωμένο μαχαίρι της.<br />
<br />
Επειδή τα καπέλα δεν είναι αυτά που σε κάνουν γυναίκα.<br />
<br />
Και κάπως έτσι έμαθα να βλέπω ροζ τσιχλόφουσκες<br />
και να αρρωσταίνω.</div>
Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-3789400820997606342013-05-25T16:15:00.001-07:002014-03-10T00:45:46.545-07:00Παρά-να'μουν-ξενη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είμαι ένας παράξενος άνθρωπος<br />
ανάμεσα σε παράξενους ανθρώπους.<br />
Η σιωπή μου ήχους αφήνει βροντερούς<br />
ν' αχνοφαίνονται ανάμεσα στις φωνές.<br />
<br />
Παράξενες μέρες, παράξενοι άνθρωποι,<br />
παράξενη εγώ.<br />
<br />
Κάπου στα ψέματα, κάπου στις αλήθειες,<br />
μέσα σε ιστορίες, μυθοπλασίες ή γεγονότα,<br />
Γύρω από τραγούδια, από πρόζα<br />
και κρυμμένα βλέμματα,<br />
σηκώνω τα μάτια.<br />
<br />
Τα σηκώνω επειδή είσαι ο μόνος που μου δίνει ελπίδα.<br />
<br />
Εσύ ακούς κι εμάς τους παράξενους... </div>
Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-68161407848745958492013-05-22T17:09:00.004-07:002014-03-10T00:47:44.182-07:00Αναζήτηση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κοιτώ με μάτια κλεισμένα<br />
από την κούραση<br />
από τη βροχή,<br />
αυτά που τα άγγιξες και είδαν...<br />
<br />
Κοιτώ μέσα στις στροφές μου<br />
πώς θα αγκαλιάσω το αέρινο σώμα σου;<br />
πώς θα ακούσω ξανά τη φωνή σου<br />
και θα αλλάξω την πένα μου από πενθός σε χαρά;</div>
Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-68288289608541784072013-05-20T08:25:00.001-07:002013-06-01T04:26:56.472-07:00στροφές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έκανα το γύρο της πλατείας μπόλικες φορές.<br />
Μέσα στη ζέστη παρακολουθούσα<br />
πως το νερό αναπηδούσε από τις βρύσες του συντριβανιού<br />
κι ανακυκλωνόνταν.<br />
<br />
Κι εκείνο το μεσημέρι,<br />
έριξα το τυχερό μου κέρμα<br />
στο συντριβάνι των ευχών.<br />
<br />
Όχι επειδή πιστεύω στις ευχές του νερού.<br />
Ούτε επειδή οι ευχές εξαγοράζονται.<br />
Απλά ήθελα να ακούσω τη χαρά μου να παφλάζει.<br />
Όχι, όχι δεν πάφλαζε το κέρμα μου,<br />
μοναχά η ελπίδα μου τραγουδούσε<br />
πως μια μέρα θα ακούσω τη φωνή σου.<br />
<br />
<br /></div>
Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-6849412021440492122013-01-09T14:58:00.000-08:002014-03-10T00:48:45.450-07:00ματαιοτης ματαιοτήτων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όλος ο κόσμος μου γίνεται κομμάτια<br />
μόλις τον αντικρύζω.<br />
Τίποτα δεν είναι όπως το πρωτοφαντάζομαι.<br />
Κάθετι έχει μία μυστήρια δομή και<br />
τα πάντα γύρω μου κρύβουν μία<br />
τόσο μεγάλη πλοκή που με κατατρώγει.<br />
Σαν να τρέχω σε έναν κυλιόμενο διάδρομο.<br />
Σαν να σκάβω μέσα στη λίμνη.<br />
Κι όλα να μοιάζουν πως μένουν ίδια,<br />
παρά το γεγονός ότι εγώ αλλάζω.<br />
<br />
Φοβάμαι να ζω σ' ένα κόσμο που δεν ορίζω<br />
Με επιλογές τόσο στενά περιορισμένες<br />
που μου κλέβουν την επιλογή.<br />
Με πνίγει, πνίγει, πνίγει μέσα στον ατμό<br />
της φαινομενικής ελευθερίας του.<br />
<br />
Βλέπω τη δομή του και<br />
"ερυθριάζω".<br />
Όχι, όχι από ντροπή.<br />
Από θυμό.<br />
<br />
Από θυμό που ακόμα δεν έχω φύγει.</div>
Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-3153254293362028222012-09-09T12:31:00.002-07:002012-09-28T01:10:23.593-07:00Έχω να ψιθυρίσω πολλά...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
Έμαθες τελικά να παίζεις με τις κλωστές,<br />
εκείνες τις πολύχρωμες, που είχες σχέδια γι' αυτές<br />
και να φτιάχνεις, να φτιάχνεις ένα δίχτυ ή έναν ιστό -δεν είμαι σίγουρη,<br />
τόσο περίπλοκο και τόσο επικίνδυνο όσο κι ο φόβος στο στόμα σου.</div>
<div>
Έμαθες κι εσύ να μικραίνεις, να μικραίνεις, να μικραίνεις,</div>
<div>
έτσι ώστε να είσαι σίγουρη πώς θα χωρέσεις μέσα σ' αυτές τις κλωστές.</div>
<div>
-Ώστε να γίνουν αληθινά επικίνδυνες...</div>
<div>
Κι ας ξέρεις πώς να τις σκορπάς,</div>
<div>
κι ας μεγάλωσες πια,</div>
<div>
-Τα παραμύθια και οι φόβοι παραμένουν κι οι κρυψώνες των "μεγάλων".</div>
<div>
<br />
[...]<br />
<br /></div>
<div>
Μέσα σε τέσσερις τοίχους εκεί θάβομαι</div>
<div>
και πεθαίνω στις κλωστές μου...</div>
<div>
Ενώ πάντα ξέρω, πως όταν θέλω να ξεφύγω</div>
<div>
δεν έχω παρά έτσι απλά να κοιτάξω ψηλά<br />
και να πετάξω<br />
να φτάσω εκεί που πλάστηκα να είμαι.</div>
</div>
Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-25456692085791430282012-07-15T08:24:00.001-07:002012-09-28T01:11:58.657-07:00Τρυφερός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είδα αγάπη να ξεχυλίζει απ' τα ματωμένα σου χείλη..<br />
Και λόγια είδα, ναι, και χέρια πληγωμένα να μ' ακουμπούν.<br />
Τρυφερά. Σίγουρα αυτή είναι η λέξη: Τρυφερά.<br />
Γιατί έτσι είσαι για μένα, Τρυφερός.<br />
<br />Με τυλίγει η αγάπη Σου.<br />
Σαν παιδί θέλω να Σε τυλίξω με κορδέλα.<br />
Να παίξω με τα μαλλιά Σου,<br />
να κάτσω πάνω στα πόδια Σου,<br />
να Σ' αγκαλιάζω, να ρίχνω πίσω το κεφάλι μου<br />
να γελάμε, να γελάμε, να γελάμε.<br />
Κι Εσύ σοβαρός και τρυφερός<br />
να μ' αγαπάς.<br />
Έτσι να μ' αγαπάς, όπως κανείς άλλος<br />
δεν μπορεί να μ' αγαπήσει.<br />
Μόνο μ' ένα βλέμμα Σου.<br />
Να λιώνω. <br />
Να Σ' αγαπώ! Και να Σ' αγαπώ!<br />
Σ΄αγαπώ!<br />
Πλάστηκα να Σ' αγαπώ! </div>
Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-18695560075529729982012-07-15T08:15:00.001-07:002014-02-24T14:33:44.426-08:00αντίλαλοι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κοιτω τριγύρω.<br />
Σκοτάδι!<br />
"Θέλω να πετάξω. Σώσε με... Σώσε με.."<br />
<br />
Δειλά δειλά βήματα, προχωρώ, ούτε ξέρω πού πάω,<br />
ψάχνω για τον Σταυρό Σου.<br />
Άκουσα πως εκεί θεραπεύεις. Το χρειάζομαι.<br />
Έχω μια θλίψη να φέρω μπροστά Σου.<br />
Σε χρειάζομαι.<br />
Κόσμος μαζεμένος εκεί που βρισκόταν<br />
ο κρεμάμμενος επί ξύλου.<br />
Το αίμα Του νωπό με τυλίγει, θεραπεύει, ντύνει.<br />
Και ζεστή αγάπη ολόγυρα, φόρεμα λευκό.<br />
"Σ' αγαπώ!"<br />
Εκείνος το είπε ή εγώ;<br />
Σ' αγαπώ!<br />
Η φωνή του αντιλαλεί στην καρδιά μου.<br />
Εκείνος πρώτος μ' αγάπησε, αδύνατο ν' αντισταθώ;<br />
"Σ' αγαπώ"</div>
Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-8079497693945148472012-07-15T08:06:00.001-07:002012-07-15T08:06:33.387-07:0014 Φλεβάρη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σήμερα είναι των ερωτευμένων!<div>
Άρα, ασφαλώς και θα γιορτάζω.</div>
<div>
Ερωτοχτυπημένη με τη ζωή...</div>
</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-25070385908921530982012-07-15T08:05:00.001-07:002012-09-21T22:51:00.387-07:00χρονικά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κι ο απόλυτος δυνάστης, ο χρόνος.<br />
Θα γράφω ποιήματα έτσι,<br />
για να νικάω τον χρόνο.<br />
Για να θυμάμαι στιγμές που πέρασαν,<br />
να τις κάνω τώρα<br />
και να ξορκίζω το μέλλον.<br />
Φτερά αετού να πετάξωωωωωωωωω.</div>
Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-67160248210176882442012-07-15T08:03:00.002-07:002012-07-15T08:03:37.659-07:00Άρνηση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πάλι διακατέχομαι από μια αίσθηση άρνησης<br />
Όμορφη, γαλάζια, ίσως και λίγο κίτρινη άρνηση.<br />
Όχι κραυγαλέα,<br />
σίγουρα αναίτια,<br />
οπωσδήποτε επιλογή λανθασμένη<br />
αλλά πάντα άρνηση.<br />
Ονειρεύομαι μακριά.<br />
Κάποτε θα φύγω.</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-26349099713789507212012-07-15T08:02:00.001-07:002012-07-15T08:02:06.243-07:00τάσεις φυγής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Νιώθω πως τίποτα ουσιαστικό δε<br />
με κρατά σ' αυτήν την ηλίθια λογική<br />
του λογικοφανούς.<br />
Ίσως πέρα απ' τα όρια του<br />
να βρω τον εαυτό μου<br />
[...]<br />
Ως τότε, κρυμμένη στους τύπους<br />
ας ψάχνω για το απόλυτο.</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-3044368782978452792012-07-15T07:58:00.003-07:002012-07-15T07:58:51.485-07:00υστερόγραφο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σου γράφω,<br />
όχι επειδή έχω κάτι συγκεκριμένο να σου πω,<br />
αλλά από ανάγκη να επικοινωνήσω<br />
και να πνίξω τη μελαγχολία μου.<br />
Και κάτι ακόμα,<br />
Σου γράφω ως ένδειξη διαμαρτυρίας<br />
που είσαι και πάντα θα είσαι<br />
τόσο μακριά...</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-89340470695557108802012-07-15T07:57:00.000-07:002012-07-15T12:20:53.789-07:00ονειρο(δε)πωλώ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έδεσα τον εαυτό μου με χρυσές κλωστές<br />
που τις στερέωσα με χάλκινες βελόνες<br />
στη σκέψη μου.<br />
Ένας φόβος σα μαύρο συμπαγές θρανίο*<br />
Δόγμα αντικειμενικού ρόλου.<br />
Φοιτήτρια.<br />
Μέσα σε έναν κίτρινο τοίχο θάβω<br />
ένα ένα τα όνειρά μου. Και φοβάμαι.<br />
Φοβάμαι να αρνηθώ τον κίτρινο τοίχο.<br />
<br />
Κι ο Στ., λέει "κοιτάζει ευθεία,<br />
λίγο δεξιά, με μικρή κλίση προς τα κάτω".<br />
Με βαρύγδουπες λέξεις επιδεικνύει τις γνώσεις του.<br />
"Διακεκριμένες νοήσεις νοηματοδοτούν<br />
<span style="background-color: white;">νοήματα". Αλλά μπορούν να νοηματοδοτήσουν και την ύπαρξη;</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">Τροφοδοτώ την ελπίδα.</span><br />
<span style="background-color: white;">Κάπου θα υπάρχει ο έρωτας.</span><br />
<span style="background-color: white;">Κάπου θα κρύβεται η ελευθερία.</span><br />
<span style="background-color: white;">Μία μία οι βελόνες κεντρίζουν τις αισθήσεις μου.</span><br />
<span style="background-color: white;">Δένω αυτοκίνητα με τις χρυσές κλωστές μου**</span><br />
<span style="background-color: white;">κι από σήμερα τα κρατώ στην ψυχή μου</span><br />
<span style="background-color: white;"> -για να φύγω...</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">Κρατώ τις αισθήσεις ανοιχτές</span><br />
<span style="background-color: white;">και το στόμα κλειστό.</span><br />
<span style="background-color: white;">Προβληματίζομαι για ερωτήματα</span><br />
<span style="background-color: white;">που μου τη δίνουν. Κι ακούω</span><br />
<span style="background-color: white;">λόγο που χτυπάει γδούπους στους***</span><br />
<span style="background-color: white;">κίτρινους τοίχους.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">Κάποιος έλαβε τον Στ. υπόψιν του.</span><br />
<span style="background-color: white;">Συναντήσεις επικοινωνίας -λέει.</span><br />
<span style="background-color: white;">Συναντήσεις κακοδαιμονίας -λέω.</span><br />
<span style="background-color: white;"> Κι αδιαφορώ...</span><br />
<span style="background-color: white;"> Φορώ το παλτό μου και </span><br />
<span style="background-color: white;"> σας χαιρετώ.</span><br />
<span style="background-color: white;">Θα πάρω το επόμενο καράβι για τη δική μου χώρα...</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">------------------------------</span><br />
<span style="background-color: white;">*Η καθηγήτρια των θρησκευτικών στην β' λυκείου είχε παραλληλίσει το δόγμα με ένα θρανίο. Ότι είναι μέσα στα όρια του θρανίου είναι το δόγμα, η αλήθεια!! μπρρρ... Ναι η αλήθεια, ο Θεός χωράει σε ένα θρανίο :Ρ </span><br />
<span style="background-color: white;">** βλ. το παραμύθι με τον μικρούλι που έδεσε τον γίγαντα με κλωστές κι αυτός δεν μπορούσε να σηκωθεί!!!</span><br />
<span style="background-color: white;">***"λόγος που χτυπάει γδούπους" =βαρύγδουπος</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-69757352899334522592012-07-15T07:49:00.003-07:002012-07-15T07:49:59.780-07:00Η Σοφία γελά παρασέρνοντας κι όλο τον κόσμο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είμαι ευτυχισμένη<br />
Σας αγαπώ όλους<br />
Αφήστε με...</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-44323622995689257352012-07-15T07:48:00.000-07:002012-07-15T07:48:38.871-07:00Ίλιγγος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κάτι αξιόλογο δεν είχα ποτέ να πω -αυτό είναι αλήθεια.<br />
Αλλά πάντα μ' έβρισκα να χάνω τον χρόνο μου μιλώντας για διάφορα που δεν έζησα.<br />
Το μόνο θερμό μου ακροατήριο ένας τοίχος που δεν τόλμησε καν να κοκκινίσει.<br />
<br />
Και του είπα για εκείνη τη φορά που ήμουν αέρας,<br />
για εκείνη τη μέρα που έγινα θάλασσα<br />
για εκείνη τη στιγμή που έγινα άμμος<br />
για εκείνο το τότε που χόρευα στις φλόγες<br />
[...]<br />
<br />
Ναι, συνηθίζω τις ώρες της μοναξιάς<br />
να μεταμορφώνομαι σε μια μεγάλη παρέα<br />
που ποτέ δε θυμάται να ξεχνά αυτά που την πονούν.<br />
<br />
Όπως -ναι- τότε που έπρεπε να γίνω τυφώνας και έγινα σύννεφο.<br />
Όπως -ναι- τότε που έπρεπε να γίνω σεισμός και έγινα λίκνισμα.<br />
Όπως -ναι- τότε που έπρεπε να γίνω κραυγή και έγινα ψίθυρος.<br />
[...]<br />
<br />
Η αγαπημένη μου ώρα είναι τότε που κάνω στροφές<br />
και γυρίζω, γυρίζω, γυρίζω, γυρίζω, γυρίζω<br />
γύρω από τον άξονα του σώματός μου -ενώ δεν είναι μεταμορφωμένο,<br />
και στο τέλος σωριάζομαι μεθυσμένη από τη ζαλάδα και την αίσθηση του ιλίγγου.<br />
<span style="background-color: white;">Νιώθω να ανακατεύομαι.</span><br />
<br />
Και μετά παρατηρώ το σώμα μου πεσμένο σε έναν καναπέ<br />
να νομίζει πως θέλει να γελάσει ή να κλάψει<br />
να νομίζει πως ίσως με μια στροφή ακόμα θα νικούσε<br />
να νομίζει πως θα ξεχνούσε πως ποτέ μέχρι τώρα<br />
δεν κατάφερε να βρει ένα μεγάλο μεγάλο όνειρο.<br />
<br />
Όλα μοιάζουν τόσο ήρεμα...</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-59485200768836338642012-07-15T07:40:00.002-07:002012-07-15T07:40:45.166-07:00ποίηση για την ποίηση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τα ποιήματα δε θα διαβαστούν σαν μυθιστορήματα<br />
θα σου μιλήσουν<br />
και θα σωπάσουν μέχρι να τα ξανακούσεις.<br />
Τα ποιήματα θα τραγουδήσουν παράφωνα<br />
αν δεν τα προσέχεις.<br />
Τα ποιήματα θα ψάξουν τον δημιουργό τους<br />
και θα τον μάθουν μαζί σου.<br />
Είναι περίεργα πλάσματα αυτά τα ποιήματα.<br />
Ανοίγουν τα κουτιά της Πανδώρας<br />
γεμάτα τρελές απαιτήσεις για τη ζωή.<br />
Γυρνώντας γύρω απ' τον σκοπό τους<br />
σφυρίζουν στο ρυθμό της φωνής σου.<br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">Τα ποιήματα θέλουν να τραβήξουν την προσοχή σου</span><br />
<span style="background-color: white;">μα εσύ... έτσι κι αλλιώς...</span><br />
<span style="background-color: white;">πάντα αγαπάς τα ποιήματα</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">Τετάρτη, 02/1/08 </span></div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-24826712654150462692012-07-15T07:35:00.003-07:002012-07-15T07:35:45.152-07:00ζω-γράφω<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κάθε <span style="background-color: white;">φορά </span><div>
που <span style="background-color: white;">πιάνω στυλό</span></div>
<div>
<span style="background-color: white;"> και πάλι </span></div>
<div>
στα <span style="background-color: white;">χέρια </span><span style="background-color: white;">μου,</span></div>
<div>
αποφασίζω </div>
<div>
να αλλάξω <span style="background-color: white;">τον κόσμο,</span></div>
<div>
Μα το στυλό </div>
<div>
<span style="background-color: white;"> στην κάθε του λέξη</span></div>
<div>
<span style="background-color: white;">κάνει μουντζούρες.</span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Δε στο 'πα;</div>
<div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-54084541872188606052012-07-15T07:16:00.001-07:002012-07-15T07:16:54.782-07:00Καλωσήρθατε<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κυρίες και κύριοι,<br />
σας χαιρετώ και σας καλωσορίζω.<br />
Η μικρή σας γιορτή<br />
- η μικρή μας ζωή - ξεκινά.<br />
<br />
Μια μπαλαρίνα πέφτει απ' τις φιγούρες της.<br />
Ένας αρλεκίνος μπερδεύει τις φάρσες του.<br />
Μια νεράιδα μπλέκει στα φτερά της νεραϊδόσκονης.<br />
Ένας αφηγητής ξεχνά τα λόγια του.<br />
<br />
Κυρίες και κύριοι,<br />
καλωσήρθατε σε αυτό που<br />
εσείς ονοματίζεται θέατρο<br />
κι εμείς το λέμε ζωή.<br />
Καλωσήρθατε κι ας είναι ακόμα νεκρωμένα<br />
τα λιγοστά σας αισθητήρια.<br />
<br />
Οι λέξεις μας κενές στα αντίο σας.<br />
Πέφτουμε, μπερδεύουμε, μπλέκουμε, ξεχνάμε...<br />
<br />
Μέχρι εκεί.<br />
Πιο πέρα αδυνατείτε να ακολουθήσετε...<br />
<br />
Κυρίες και κύριοι,<br />
ελπίζουμε να περάσατε<br />
ευχάριστα κι εποικοδομητικά.<br />
<br />
18/10/04</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-14977282022037137172012-07-15T07:02:00.000-07:002012-07-15T07:02:33.486-07:00έχεις στ' αλήθεια φτερά;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σύννεφα ποιανού ουρανού τα όνειρά μας<br />
κι οι σκέψεις μας πόσο μόνες...<br />
Με φωνή τριών διαστάσεων πώς θα καταλάβω το άπειρο;<br />
Υποκείμενη στη βαρύτητα,<br />
πώς θα νιώσω τον αέρα που σχίζεται;<br />
<br />
Θα ανέβω στα φτερά Σου<br />
και κυκλωμένη από Σένα,<br />
θα ανέβω στη Σιών<br />
-εκεί που ο θρόνος της χάρης σου θα με τυλίξει.<br />
<br />
Στην παρουσία Σου...</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-17760952349587206322012-07-15T06:59:00.003-07:002012-07-15T06:59:21.245-07:00πορτρέτο -απόπειρα τέταρτη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μοναχική πριγκίπισσα<br />
ζωγράφισες στα μάτια σου<br />
τον πιο χαρούμενο έρωτα.<br />
Εσύ, η πνοή των ποιητών<br />
γεμίζεις με ομορφιά τα όνειρά τους.<br />
Τραγούδησέ μαζί μας<br />
για τη γιορτή των τρελών.<br />
Χόρεψε με το καινούργιο σου φόρεμα.<br />
Εσύ μικρή οφθαλμαπάτη<br />
φτωχή πριγκίπισσα μοναχική,<br />
άφησες τον έρωτα να ξεχυλίσει<br />
απ' τα μάτια σου...<br />
<br />
Τρίτη, 3/10/06</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-61238242490944198092012-07-15T06:57:00.001-07:002012-07-15T06:57:16.152-07:00πορτρέτο -απόπειρα δεύτερη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Και τι δεν είναι ζωγραφισμένο στα μάτια σου.<br />
Ένας έρωτα μακρινός,<br />
παραμύθι ολάκερος,<br />
πορτοκαλής και λίγος μωβ.<br />
Με τα χέρια σου τον έκανες αστέρι<br />
και με το μυαλό σου στερέωμα.<br />
Με το μικρό χαμογελάκι σου<br />
χόρεψες στα σύννεφα.<br />
Σ' είδα μέσα από ένα παράθυρο<br />
να συνεχίζεις τη φαντασία<br />
μες στην οπτική οφθαλμαπάτη<br />
Σαν φάντασμα σε ζωντανούς<br />
Σαν ομορφιά στο σκοτάδι<br />
Εσύ μοναδική, ερωτευμένη<br />
προέκταση του μύθου<br />
Εσύ πριγκίπισσα μοναχική,<br />
αλλιώτικη...<br />
<br />
Τρίτη, 3/10/06</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-49924451966282887652012-07-15T06:47:00.002-07:002012-07-15T06:48:12.851-07:00"νάρκης του άλγους δοκιμές εν φαντασία και Λόγω"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αυτό που πληγώνει δεν είναι η μοναξιά.<br />
Είναι ο φόβος της.<br />
Ο φόβος της εγκατάλειψης,<br />
της μη υπάρξεως,<br />
του μη όντος,<br />
του μη Έρωτα.<br />
Αυτό που πληγώνει δεν είναι οι άλλοι.<br />
Είναι ο φόβος της απουσίας τους.<br />
Ο φόβος της λήθης,<br />
της μη ένδοξης υστεροφημίας,<br />
του ανάξιου θανάτου,<br />
του μη Έρωτα...<br />
<br />
Κι ο αιώνιος πόνος, ο φόβος.<br />
<br />
Πέμπτη 2/3/06</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-81498353243116780002012-07-15T06:31:00.002-07:002012-07-15T06:31:52.172-07:00Μουρμουρίζοντας...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αγάπης φως,<br />
της γης ταξίδια.<br />
Μαύρα παράξενα παιχνίδια.<br />
Στο φως του ήλιου θ' ακουμπήσω,<br />
το καλοκαίρι να μυρίσω.<br />
Μ' άσπρο πανί θα ταξιδέψω,<br />
μικρό κορίτσι θα σε κλέψω.<br />
Όσο αγαπάω μένω πίσω<br />
κι όλο μ' αφήνεις να σ' αφήσω...<br />
<br />
πυξ λαξ</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4979577841006737833.post-49194632017133532512012-07-15T06:29:00.000-07:002012-07-15T06:29:31.459-07:00Τύπος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ο ποιητής του υπό διερεύνηση μοτίβου<br />
πραγματεύεται το ζήτημα της μοναξιάς.<br />
Ανιλεώς επικαλείται αυθεντίες και<br />
γλυκερότατους συναισθηματισμούς.<br />
Συλλογιστική πορεία από το μηδέν στο άπειρο.<br />
Ύφος αθεράπευτα σοβαροφανές<br />
και συνυποδηλωτική χρήση της γλώσσας.<br />
Περιεχόμενο, επιπλέον, ασαφές,<br />
Δομή ασυγκρατήτων συνειρμών<br />
κι αλληλουχία ακατάσχετα φλύαρων ιδεών.<br />
Επικαλείται αυθεντίες επιχειρηματολογώντας,<br />
τοποθετώντας ανεπαισθήτως ανεδαφικούς,<br />
ακρογωνιαίους λίθους της λήθης.<br />
Εν τέλει, στοχασμός δοκησίσοφος, κΕνοθήρας.<br />
<br />
Πέμπτη, 23/3/06</div>Ακόρντοhttp://www.blogger.com/profile/00376913179386659530noreply@blogger.com0